Kapag Hindi na Absurd ang Sumusunod:

Kapag Hindi na Absurd ang Sumusunod:

1.   Tanghaling Tapat sa Aurora Boulevard

2.   Ama Namin Remix

3.   Talulot sa Tenga ni Totoy

 

1.

sasaglit sa luntiang lunan ng lungsod na dinisenyo para sa dibidendo. sa pilosopiya ngayon ng siyudad, pabaya kung gubat at praktikal kung gusali. munting luho ang mga parke ng puno, at rebolusyon ang pagtigil. may ‘matik na kwentang magiging mas mahirap ng 76 piso per ora ng paghinto. kukutibin ang binalot na tanghalian. huhuni sa mga tariktik at katala sa mga hawla. sisitsit sa mga sawa at iba pang rescued na reptilyang nakasanayan ang sikip ng parisukat na gubat. nabihasa sa siguradong rasyon na kahit papano’y sinisilensyo ang burog ng sikmura. paano ang iba pang mga gutom. papasok na uli sa gusali pagkat ‘yun ang praktikal. hanggang muling maghingalo sa ginhawa. kung sakmalin kaya ng gubat ang mga gusali, lingkisin ng lunti ang lungsod; kung nalalakad na ang Aurora Boulevard nang tanghaling tapat, umuusad ang pilosopiya mula dibidendo tungo sa sensibilidad, mailalahok na ang iba pang ‘taga-siyudad’ sa disenyo.

 

 

2.

kapag hindi na nakakatisod ang Ama Namin remix. kapag mas may kapangyarihan na ang may sinapupunan sa kanyang sinapupunan. kapag ang nasa pagitan ng hita’y hindi na indikasyon ng kanyang pribilehiyo. kapag hindi na tingi-tingi na voucher mula sa sandaang opisina ang ibabayad sa ospital. kapag may kakanin nang lahat sa araw-araw. kapag hindi na mesiyas ang hinahanap t’wing ikatlong Mayo. kapag hindi na natin pinapahintulutan ang mga nagkakasala sa atin. kapag hindi na tayo pikon sa pakikipagdayalogo at paghihimay ng mga pinagkaiba. kapag ang katotohanan ay hindi na kung alin ang pinaka maingay, kapag may mas oras na tayong magtanong-tanong kapag lingid sa kaalaman. kapag hindi na matarik na pahalang ang lipunan at sa araw-araw na ginawa ng Diyos ay nagkukumahog tayo sa tuktok.

kapag may malasakit na tayo para i-adya ang kapwa sa lahat ng masama.

 

3.

Kung sana’y may talulot din sa tenga ni totoy na malayo sa tinik ng tukso,
ay mas may yumi ang bawat pagtapak sa damuhan

Kung lilimiing maigi ang pagkasamut-sari, may lalim ng unawang bubukal sa kaiksian 
ng paghihintay sa pagitan ng ani’t tag-araw at pagkukumahog na mamukadkad

Kung sasabog ng bulaklak si totoy sa Flores de Mayo, at aawit sa halimuyak ng sampaguita,
ilang-ilang at calachuchi mas magiging ligtas ang mga eskinita para sa mga birhen

Kung diringgin ang alingawngaw ng dalampasigan sa mga nalikay na mga sigay
habang ang mga sakong ay bumabaon sa buhangin, marahan sa pagkapuyos

May yumi sana kung may talulot din sa tenga ni totoy  
Hindi uulan ng apoy sa lambak sa Faqqua*
Litanya ng mga liryo’y lumadlad

 

*Faqqua ay isang pamayanan sa Green Line sa may bundok ng Gilboa sa lupain ng Palestina

#

Ang mga tula ay lahok sa Saranggola Awards 13.

1000th post, the point being...

1000th post, the point being...

Sabi ng isang writer noon sa Writers in Talk 2012 sa Alpha Tents, Magallanes, Makati; "gagaling kang magsulat kung magsusulat ka ng sampung taon." Ika-isang dekada ko na sa blogging mas may narating pa si Mocha Uson! Hindi naman ako gumaling magsulat. Budol naman. Kaya ayoko na, stop na 'to. 

At least, sa loob ng isang dekada nagagamit ko na nang wasto ang din-rin at ng-nang. Marahil yung ilan sa mga sinulat ko rito ay di ko na pinanampalatayaan. Malamang mas may iba na kong tinatayaan. Baka hindi na nako tumataya ng shoot pati pato, mas nag-ingat na. Siguro mas nabuo ko 'yung sarili kong mga katotohanan o niligtas ako ng pagsusulat-sulat sa mga pagkabuwang habang ginagalugad ko ang samut-saring mga daigdig. 

Tutukoy pa rin.

Dyord

Oktubre 02, 2022

Dyip San Pablo-Tiaong

#

kalendaryong karinderya

Puro na mga tao ang kaharap ko buong linggo simula pa Martes. Tinanggap ko naman 'yung work ko kasi akala ko 2x a month lang ako kailangan sa opisina. Pero ayun, need na need din talagang harapin yung mga tao lalo na kung kailangan may pagkasunduan o pagtalunan sa trabaho. 

Tapos, sapin-sapin na ang online meetings habang nasa pila ako sa temporary releasing office ng DFA sa Rob para sa renewal ng passport. Ikinuha ko na nga ng serbisyo sa travel/processing agency kasi nga hindi ko na kaya at masaya naman ako na nakahanda na lahat para sa appointment: may ilang kopya ng resibo, application form, at mga bilin bago pumunta sa date ng appointment. Pagdating naman sa Robinson, malinaw at nakatagalog ang mga paskin ng process flow o steps na susunduan ng nag-aasikaso bukod pa sa mga bilin ng personnel kada station. Mas maluwag na, maayos, mabilis ang DFA kumpara 5 years ago na huli akong kumuha bago pa baguhin ni Du30 ang validity ng passport. Imagine, sa susunod na dekada ko pa ulit makikita yung cute na employee ng DFA. Regular na siguro yun, may pamilya na o kaya may tiyan na rin. Kudos naman sa tanggapan ng gobyerno na nag-iimprove ang serbisyo. 

Habang naglalakad papuntang Step 2 at nakikinig sa meeting sa opisina, bigla akong napatanong, shet tumigil ba ang ikot ng daigdig bakit walang gumagalaw sa mga kliyente, store attendants, empleyado, hanggang naririnig ko na pala ang Lupang Hinirang; napahinto agad ako. Nakakahiya ako lang ang gumagalaw nakailang linya na yung pambansang awit. Nakakaiyak din na lahat naman pala tayo may paggalang pa sa mga simbolo na nagbubuklod satin. Kailangan lang talaga ng passport nung iba para umalis at siguro'y maghanap ng mas maayos na oportunidad sa ibang bansa. 'yung isang nagtitinda nga nakakamay sa dibdib at kumakanta kahit walang watawat. Lahat naman tayo ay hihinto sa unang kumpas pa lang pambansang awit. Hindi na lang ako umiyak kasi baka isipin ng mga tao magsa-Saudi ako at may maiiwan akong pamilya sa Pilipinas.

Pagkatapos, nagmeeting naman ako sa bus, sa gilid bg Katipunan sa tanghaling tapat, sa grab car hanggang habang pumipirma ako sa regsitration ng gallery! May video shoot kasi para sa isang exhibit yata o ano ba ga. Ang awkward ko nga magbasa ng excerpt. Tapos, nagsocial kami ng ilang writers na nakasabay sa shoot kasi syempre have a life din naman. Tumakas na lang din naman kami. Itagay na. Nakauwi ako bandang alas onse ng Quezon. 

Natulog. Gumising. Nag-ulit ng damit kasi hindi na nakalaba. Kumain nagbihis tapos umupo ako at tumulala saglit: pagod na ko. I know pero ginusto ko rin naman lahat ng ito. Isinabog ko ang kalendaryo ko sa madla e. Saan ako papunta? sa isang event ng local artists and musicians sa Lipa  pinili kasi nilang beneficiary ang mga mangingisda thru Sa Ngalan ng Lawa (as conduit). 

Tapos tutulak sa farm sa San Jose para sa ilang kumustahan habang magpapakita rin ako sa dalawang online event tungkol naman sa mga sayaw sa Asya at sa mga dumarayong ibon sa Paliparan ng Timog Asya-Australasiya. Kung anu-ano, may visit pa sa isang spirulina farm. Bakit ako umoo nang umoo? Kahit naman hindi ako gumalaw ngayon sa pagkakaupo ko, matutuloy naman lahat ng event, ang pag-ikot ng daigdig. 

Kahit anong pagpapatas at pagpapaluwag ko sa buhay, mabibigo akong huminto at huminga lang kapag hinayaan kong nakabuyangyang ang kalendaryo sa lahat ng maaaring maganap. 

Mabuti na lang may ganitong mga paghihintay sa palate-late na kaibigan. 

SM Lipa

Sept. 18, 2020

scratch paper ng 'Tao sa Tao'

Maaga pa ko for the program. Sakto lang kahit matrapik. Pwede naman akong mag-work sa bus. 

May mga bagets [naka-pink] na naghihintay din ng bus. Botante na ba to ang babata. Matanda na ba ko? Naluha ako ng onti. Majoha is rising. Pota wala pa, di pa start.

Nang dumaan yung bus, tinapon ng mga bagets yung upos ng yosi nila sa kalye. Pwede pang maayos yun mahalaga muna sa ngayon tama yung pultika nila.

Sa bus, pinag-usapan yung kay Leni. 20,000 boxes daw kada Jollibee sold out mula Tiaong hanggang Sariaya. Kay Marcos, manok na lagunot. Kay Leni, prito. hahaha yung pink people lang talaga na pakalat-kalat no pwedeng mag-umpisa ng diskusyon.

Baka pwedeng umiyak muna ako sa Grand Terminal bago pumunta sa venue ng Quezonduan.

Noong isang araw, nakuwento ni Mama 'yung martsa ng magsasaka ng Sumilao. Late ko na nalaman na nagkaroon sila ng discussion sa bayan namin.

Wala pang 30mins nanlimahid na. Naulanan. Nakisukob ako sa Bumble match kasi iniwan ko fibrella ko. Baka mawala. Fibrella rin payong ng kakampink. Amoy alingahit na kami. 

Extra judicial killings vs. people are shouting suman. A platform for party not for political agenda? Nagpapagaan na yung mga volunteers kasi mamaya concert na.

Sonny Matula, "di masyadong gwapo pero abogado". hahaha. Batuhan ng suman.

Jolina momshie in shining headband. Spongecola Mundong Puno ng Pag-Ibig.

Di ako naihi. Pauwi na. May mga inaakay na strectcher habang kumakanta si Yael. May mga doktor at medic.